Najdziwniejsze zwierze:)

Przyglądając się stworzeniu, które zaraz zobaczycie, trudno uwierzyć, że żyją na tej samej planecie co my, a nie na kartach książek science-fiction. Od najciemniejszych głębi oceanicznych po amerykańskie lasy, świat roi się od zwierząt koszmarnych, niezwykłych lub zwyczajnie śmiesznych. Poznajcie jedno z nich . 


Mrówka panda 

Te dziwnie wyglądające, puchate mrówki są tak naprawdę osami z rodziny żronkowatych. Występują w Chile i - mimo pozornie nieszkodliwego wyglądu - słyną z bardzo bolesnych użądleń. 

Nie bezpieczne zwierzęta. Uważajcie !!

Najniebezpieczniejsze zwierzęta świata nie muszą mieć paszczy wielkiej jak tyranozaur. Strach mogą wzbudzać nie tylko gatunki na których widok trzęsą nam się łydki, ale i te niepozorne, nie większe od źdźbła trawy, albo wręcz niewidoczne. Chcecie się przekonać, jakie zasadzki naszykowała na nas natura? Przerośnięta krowa w takim zestawieniu? Wierzcie lub nie, ale bawół afrykański to urodzony morderca. Ma niewielu naturalnych wrogów poza człowiekiem. Jego skóra jest tak gruba, że położenie go trupem wymaga broni na słonie, a dorosłe bawoły potrafią skutecznie bronić się nawet przed stadem lwów. Jest też niezłym sprinterem - ważący 900 kg byk umie biec ponad sto metrów z prędkością 65 km/h. Jest tak groźny, że niektóre poradniki dla myśliwych odradzają polowania na niego z obawy, że strzelec chybi, a jedno pudło oznacza zwykle śmierć. W Afryce bawoły zabijają nawet 200 osób rocznie, wzbudzając większy postrach niż hipopotamy i krokodyle.



Tajpan  Pustynny 

Jak to zwykle bywa z najgroźniejszymi zwierzętami świata, na tego węża możemy natknąć się w Australii. Nie wyróżnia się wielkością mierząc ok. 2 m, ale nie dajcie się zwieść - jest wyjątkowo groźny. Jad tajpana pustynnego jest nie tylko neurotoksyczny, czyli oddziałujący na układ nerwowy, ale zawiera też składniki hemotoksyczne, atakujące krew. Jest to najbardziej trujący jad węża lądowego znany nauce. Maksymalna dawka wydzielona przy jednym ukąszeniu (ponad 100 mg) jest w stanie uśmiercić ok. 100 osób, czyli wielokrotnie więcej niż jad kobry. Do tego tajpany gryzą wielokrotnie, żeby uzyskać maksymalną skuteczność. Szczęście w nieszczęściu, węże te są dość powolne i niezbyt agresywne, a trzymają się z dala od siedlisk ludzkich. Dzięki temu nie zanotowano jeszcze oficjalnie przypadków uśmiercenia przez nie człowieka.



Rekin

Kogo jak kogo, ale rekina nie mogło zabraknąć w tym szacownym gronie. Te ryby nie posiadają naturalnych wrogów w swoim środowisku, nie licząc większych rekinów. Jak podsumował to Richard Dreyfuss w "Szczękach", "wszystko co robią to pływanie, jedzenie i płodzenie małych rekinów". Mogą mieć do 12 m długości przy masie ciała dochodzącej do 12 ton i swobodnie pływają z prędkością 10 m/s. Potrafią zwietrzyć krwawiącego pływaka z odległości 8 km, a jednym kłapnięciem szczęk odrywają kilkanaście kilogramów mięsa, demonstrując przy tym siłę większą, niż strzał z karabinu. Co ciekawe, rekin posiada zmysł zwany elektrorecepzją, pozwalający lokalizować ofiary za pomocą impulsów elektrycznych. Przykładowo, z dystansu 100 m potraf.




Mrówki Siafu

Mrówki Siafu, zamieszkujące środkową i wschodnią Afrykę, nie posiadają oczu. Nie przeszkadza im to jednak w komunikacji, do której używają feromonów. Co parę lat kolonia licząca do 50 mln osobników postanawia przenieść się w nowe miejsce i biada temu, kto stanie na ich drodze, czy to zwierzę, czy roślina. Są wprawdzie jadowite, ale to nie wystarczy, żeby położyć większych przeciwników. Zamiast tego polegają na gryzieniu - ich żuwaczki są na tyle silne, że potrafią przebić skórę nosorożca. Najlepszą obroną przed diabelskimi mrówkami jest ucieczka, chociaż trzeba pamiętać, że mogą gryźć nawet pod wodą, wstrzymując oddech na trzy minuty. Objedzenie słonia do gołych kości zajmuje im miesiąc. Rocznie odnotowuje się 20-50 przypadków śmiertelnego pogryzienia przez te owady.

Z rodziny kotowatych: Ocelot

Ocelot- (Leopardus pardalis) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae).

Występowanie 

• Ameryka Południowa
• Ameryka Środkowa
• południe Ameryki Północnej

Występuje przeważnie w wilgotnych lasach. Często przebywa niedaleko ludzkich siedzib. Spotykany również na polach i na plantacjach trzciny cukrowej.

Środowisko życia 

• lasy równikowe
• środowisko otwarte, np. torfowiska, sawanny
• środowiska wilgotne, jeziora, stawy
• namorzyny

Widoczne cechy 

• Długość ciała: 70-100 cm
• Długość ogona: 30-45 cm
• Wysokość w kłębie: 50 cm
• Waga: 12-16 kg
• Ciąża: 70-80 dni
• Liczba młodych: 2-4
• Dojrzałość płciowa: samiec – 2,5 roku, samica – 2 lata
• Pożywienie: drobne kręgowce
• Długość życia: 12-15 lat

Pożywienie 

Oceloty żywią się wieloma zwierzętami, w tym: szczurami, świnkami morskimi, małpami, pancernikami, mrówkojadami, aguti, różnymi jeleniowatymi, młodymi pekari, jaszczurkami, wężami, żółwiami i różnymi ptakami. Często zakradają się do kurników.

Rozmnażanie 

Dojrzałość płciową samice osiągają w wieku 2 lat, a samce pół roku później. Okres godowy trwa od października do stycznia. Po ciąży trwającej ok. 70 dni w dziupli rodzą się 2-4 kocięta, które otwierają oczy po 15 dniach. Dwa lata młode uczą się od matki różnych technik polowań, a wkrótce potem wyruszają na poszukiwanie własnego terytorium.

Wygląd 

Oceloty mają krótką, jedwabistą sierść o barwie zależnej od otoczenia, w którym żyją. Koty żyjące w lasach mają żółtą lub rudą sierść, a zamieszkujące krzaki – szarą.

Nieregularny wzór z ciemnych plam i pręg zdobi futro ocelota. Na grzbiecie i bokach plamy tworzą rozety, na głowie, ogonie i łapach przechodzą w ciemne pasy. Brzuch jest jasny. Uszy czarne (z białymi plamkami) i zaokrąglone są osadzone na niewielkiej głowie. Ma silne łapy z ostrymi pazurami.

Tryb życia 

Te małe koty nie łączą się w pary. Prowadzą nocny tryb życia. Dzień spędzają na drzewach, w nocy polują.

Zasięg występowania 

Ochrona 

Najintensywniej polowano na oceloty w latach 60. i 70. Z powodu pięknego rysunku i jedwabistości futra, skóry tych kotów były i są bardzo cenne. Obecnie oceloty są chronione przepisami konwencji waszyngtońskiej (CITES) i choć handel skórami jest zabroniony, nadal się je zabija.

Gatunki pokrewne 

• serwal
• taraj (inaczej – kot cętkowany)

Ciekawostki 

• Na młode oceloty polują węże boa, anakondy i kajmany
• Wrogami naturalnymi tych kotów są inne oceloty, pumy i jaguary
• Zwierzęta te nie boją się wody – bardzo dobrze pływają
• Oceloty mogą poruszać się bezszelestnie nawet po suchych liściach, dzięki miękkim poduszeczkom
• Samice często wyrywają sobie sierść ze skóry na brzuchu, aby wyścielić nią gniazdo
• Małe zwierzęta przynoszone przez matkę do gniazda służą młodym do nauki polowania

Piesek Słodziaczek

   Parys to pies mojej kumpeli Oli z bloga moje-malamuty.blogspot.com. Miał trudne dzieciństwo. Był przesłodziaśny, ale i tak zawsze wypełni nasze serca miłością. Parys był mieszanką Lady i Gabo, czyli Alaskana Malamuta i Owczarka Niemieckiego Długowłosego. Lubił wszystko gryźć. Nie pisze tego dlatego że umarł bo umarł już dawno. Piszę o tym dlatego że był słodziutkim pieskiem, którego naprawdę lubiłam.
Ciągle mi się przypomina ta jego śmieszna minka i to jak brykał sobie z rana. No, ale cóż tak widocznie musiało być.

Na początek :)

Nazywam się Klaudia. Bardzo kocham zwierzęta. Na tym blogu będę opisywać różne zwierzęta. Te dobrze znane i te z najdalszych zakątków świata. O których nigdy nie słyszeliście. Czekajcie na kolejne posty.

P S Na rozluźnienie wstawię zdjęcie lamy ;)